امدي صداتو قربون اين همه وفاتو قربون
ميدوني كه جات تو قلب ياره
پيش تو دلم بهار عاشق روزگاره
امــا روزگار وفا نداره
باز امدي تو شعر من درد دلم تازه شده
شهر غريب و بي صدا از تو پر اوازه شده
گذشتم و زدي رقــم هميشه تاريكي و غــم
من كه هنوز عشق تورو به عشق دنيا نمي دم
با تو مي خوام يكي بشم
خون تو رنگ خون من
قلب تو شكل قلب من
روح تو اشيونمه
نبض مني كه مي زني
به زندگيم اشاره كن
سايتو از سرم نگير
سايمو پر ستاره كن
ستار